Freemasonluk, kökeni Orta Çağ taş ustalarının loncalarına dayanan, ancak 1717 yılında Londra’da “Büyük Locanın” kurulmasıyla modern bir örgüt haline gelen bir kardeşlik hareketidir. Masonluk, sadece bir zanaat loncası değil, aynı zamanda felsefi ve ahlaki ilkelerle donanmış bir yaşam okuludur. Kuruluş amacı, insanın ahlaki gelişimini desteklemek, kardeşlik, yardımseverlik ve doğruluk gibi değerleri yüceltmektir. Zaman içinde masonluk, semboller, ritüeller ve karmaşık derecelerle zenginleşmiş ve dünya çapına yayılmıştır.
Semboller ve Anlamları
Freemasonluğun en ikonik sembolü gönye ve pergeldir; bu aletler mükemmellik, doğruluk ve ölçülü yaşamı temsil eder. “Her Şeyi Gören Göz” ya da “Tanrı’nın Gözü” sembolü ise ilahi gözetim ve bilgi anlamına gelir. Ayrıca, piramit ve diğer geometrik figürler masonik felsefenin temel unsurlarındandır. Her sembol, masonların evrensel ahlaki değerleri ve bilgelik yolunu yansıtır.
Yapı ve Dereceler
Masonlukta üyelik üç temel dereceden oluşur: Çırak, Kalfa ve Üstat. Bu dereceler, bireyin ahlaki ve entelektüel gelişimini simgeler. Her derecede özel törenler, sembolik anlatımlar ve dersler yer alır. Masonlar, toplantılarını “Localar”da yapar; burada sosyal dayanışma ve felsefi sohbetler gerçekleştirilir.
Masonluk ve Toplum
Masonluk, tarihi boyunca birçok önemli kişiyi bünyesinde barındırmıştır; George Washington, Benjamin Franklin ve Winston Churchill gibi liderler masonlar arasındadır. Ancak masonluğun gizemli doğası, komplo teorilerinin doğmasına da zemin hazırlamıştır. Gerçek olan ise masonluğun üyeleri arasında dostluk ve toplumsal sorumluluk bilincini geliştirmeye yönelik çalışmalar yaptığıdır.